Jacques Izoard / Jean-Luc Herman
Jacques Izoard (1936-2008)
Jean-Luc Herman (1936-2014)
Het lichaam en het beeld
Ongepubliceerde teksten, acht etsen, 35x29 cm
Luik, 1980
Jean-Luc Herman (1936-2014)
Jean-Luc Herman werd geboren in 1936 in Theux, België en overleed in 2014 in Parijs. Hij studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Luik en vervolgens aan de Ecole du Livre in Parijs, waar hij zich in 1959 vestigde, en trad in dienst bij de uitgeverij Gallimard als tekenaar verbonden aan L'univers des formes, een bundel onder leiding van André Malraux.
Herman nam deel aan de Nouvelle Pigmentation beweging in Parijs en Luik. Hij zet zijn picturale activiteit voort in de monochrome traditie. Tegelijkertijd publiceert hij werken waarin zijn minimalistische interventies de teksten van talrijke dichters begeleiden.
In deze samenwerking met Jacques Izoard stelt hij acht etsen voor ter illustratie van onuitgegeven teksten van de dichter.
In 1996 ontving het Cabinet des Estampes de Liège een grote schenking van zijn schilderijen, prenten en kunstenaarsboeken.
Jacques Izoard (1936-2008)
Jacques Izoard, die eigenlijk Jacques Delmotte heette, werd op 29 mei 1936 geboren in de Luikse wijk Sainte-Marguerite. Zijn vader was onderwijzer en zijn moeder kunstlerares. Reeds op zeer jonge leeftijd was Izoard gefascineerd door taalspelletjes, raadsels en rijmpjes. Als tiener ontdekte hij de eerste boeken die hem fascineerden, zoals die van de Romantische dichters, maar ook eigentijdse figuren als Francis Picabia, een van de vertegenwoordigers van de Dada-beweging. Op 16-jarige leeftijd publiceerde Jacques Izoard zijn eerste gedichten in het tijdschrift van zijn school. In 1955, toen hij nog student was in het literaire regentschap, ontmoette hij Jean Colette, de redacteur van het tijdschrift Lettre 55, en droeg hij gedichten bij aan het tijdschrift.
Als leraar algemene vakken, hoofdzakelijk Frans, in het middelbaar onderwijs, maakte de dichter zijn eerste reizen naar het buitenland tijdens de zomervakanties. Vanaf 1958 maakte hij talrijke reizen naar Parijs om verschillende schrijvers te ontmoeten, waaronder André Breton, Louis-Ferdinand Céline en Jules Romains.
In 1962 publiceerde hij zijn eerste bundel, Ce manteau de pauvreté, onder het pseudoniem Jacques Izoard. Gedurende vele jaren onderhield hij een briefwisseling en een nauwe band met de auteurs en kunstenaars die zijn leven doorkruisten.
Als jurylid van de wedstrijd "Luikse jonge dichters" moedigde hij een van de deelnemers, Eugène Savitzkaya, aan door diens geschriften te publiceren in het Journal des poètes. Savitzkaya was de eerste van een lange reeks schrijvers die Izoard steunde en publiceerde in het tijdschrift Odradek, dat hij in 1972 oprichtte. In datzelfde jaar werd hij lid van de stuurgroep van L'Atelier de l'agneau, een kleine uitgeverij die jonge dichters hielp lanceren.
Van bijeenkomst tot bijeenkomst, van symposium tot voordracht, van prijs tot onderscheiding, Jacques Izoard werd een sleutelfiguur in de poëzie van zijn tijd, zowel auteur als ontdekker van jong talent. Hoewel hij zijn professionele activiteiten in 2000 stopzette, bleef hij tot aan zijn dood op 19 juli 2008 publiceren en talrijke onderscheidingen ontvangen, en van 2006 tot 2011 werden drie volumes van zijn volledige werken gepubliceerd.
Het Jacques Izoard Huis van de Poëzie
Het huis van Jacques Izoard bevindt zich op nummer 50 van de rue Chevaufosse (wijk Saint-Laurent, de jeugdwijk van Jacques Izoard). Het huis van de dichter speelde een belangrijke rol in zijn artistieke leven. Hij organiseerde er bijeenkomsten met andere dichters en ontving er al zijn kunstenaarsvrienden. Het huis, een cocon van werk, herbergde ook zijn belangrijke bibliotheek waar hij boeken en tijdschriften bewaarde.
Dit huis, dat getuige is geweest van zoveel poëtische ontmoetingen, is de zetel geworden van het Maison de la poésie Jacques Izoard. Deze vzw werd opgericht op initiatief van Maria Beuken (zijn enige metgezel in het huis), Jean-Paul Brilmaker en Gérald Purnelle.
Het Huis van de Poëzie Jacques Izoard heeft tot doel het werk, de poëzie en het schrijven van de dichter te bevorderen.
In 2020, na het overlijden van Maria Beuken, werd het huis van de dichter verkocht. Haar volledige bibliotheek en persoonlijke archieven worden bewaard in het Fonds patrimoniaux, dat nu het Maison de la Poésie Jacques Izoard huisvest.
Van bij het begin heeft het Fonds patrimoniaux ernaar gestreefd Luikse auteurs te steunen en te promoten. Door de collecties die zij herbergen - de collecties Izoard, Thiry, Bolsée, Champagne, Gerardy, Linze en Ruet - vormen zij een centrum voor literaire studie.
Sandrine Vandecasteele