Werk van de maand - Sofie Vangor - Alle reuzen

Alle reuzen 
 

Sofie Vangor (Brussel, 1981)
Reuzenhuid 81, 2020
Afdrukken op vilt
186 x 70 cm
Inv. BA.CED.23b.2021.007806
Aankoop van de kunstenaar door de stad Luik in 2021

Sofie Vangor, graveur, schilder, danseres, maar ook moeder en geëngageerde vrouw, trekt al deze huiden tegelijk aan. In een maatschappij die "te eng, gestructureerd en structurerend" is, probeert ze te ontsnappen uit de "hokjes" die haar impliciet worden toegewezen.  
Sofie Vangor (Brussel, 1981) is een multidisciplinaire kunstenares met een diploma monumentale schilderkunst en prentkunst.

Sinds 2010 doceert ze aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van de Stad Luik.

Vanaf het begin is het werk van Sofie Vangor instinctief en geëngageerd. Aanvankelijk autobiografisch, belichaamt haar werk nu een universeel karakter door de menselijke complexiteit te bevragen: wie zijn we, waar komen we vandaan, welke rol spelen we, wat zijn onze levenskeuzes? Welke vorm het ook aanneemt, de rode draad is het individu en zijn herinnering aan het lichaam. Zijn artistieke taal vermengt gravure, fotografie, schilderkunst, collage, poëzie of krump.

Dit multidisciplinaire onderzoek brengt de kunstenaar ertoe voortdurend nieuwe media uit te proberen.
Sinds acht jaar vormen efemere tatoeages een integraal onderdeel van haar artistieke praktijk. In dit medium combineert ze schrijven, tekenen en optreden. Het idee om de afdruk op de huid te exploiteren werd geboren uit een persoonlijke gebeurtenis: de identificatie van een overleden familielid door zijn tatoeage. Aanwezig in talrijke voorstellingen sinds de jaren 2010, wordt de tatoeage opgelegd in zijn project Je veux et j'exige (2018). Een tatoeage is niet zomaar een transfer op de huid, maar brengt een echte vertrouwensrelatie tot stand tussen de kunstenaar en het model en/of zijn publiek. Sofie Vangor is vooral een participatief project en geeft een stem aan haar modellen, die zij zorgvuldig selecteert op hun ervaringen en veerkracht. De initiële boodschap [Ik wil en ik eis] is afgedrukt op hun naakte lichaam en wordt door de modellen zelf gepersonaliseerd.

De tatoeages van Sofie Vangor roepen ook op tot protest, als herkenningsteken en teken van saamhorigheid of als kenmerkend teken. In gom of linoleum graaft de guts woorden of symbolen uit die de codes opschudden. Dezelfde mantra keert terug: beperk je niet, blijf niet in een hokje zitten. De poëtische voorstelling of de gedanste voorstelling wordt dan een voor de hand liggende manier om deze spraak, die fluisterde in de inkt en op de huid van deze lichamen, te voltooien.
Peau de Géante 81 maakt deel uit van een reeks silhouetten gedrukt op vilt getiteld Géants, geproduceerd tussen 2019 en 2020. De Géants van Sofie Vangor werden tentoongesteld in de Galerie Centrale (rue en Bois, Luik) in maart 2020, net voor de Covid-19 gezondheidscrisis. Het werk werd het jaar daarop opgenomen in de collecties van het Musée des Beaux-Arts, als aanvulling op de participatieve voorstelling Nous... cet autre, geregisseerd en gecreëerd voor de opening van de Triennale de Gravure de Liège (La Boverie, september 2021). Deze participatieve voorstelling, die dans, poëzie en tatoeage samenbracht, stelde een reflectie voor over de reproduceerbaarheid van het gedrukte beeld, de notie van het unieke en het meervoudige, het zichtbare en het onzichtbare.

Een reus zijn is een metafoor voor de moeilijkheden die ieder van ons in zijn leven tegenkomt en overwint. "De Reus moet de onzichtbare kant van het leven oppakken die de maatschappij ons momenteel niet toestaat te temmen en te ontwikkelen", legt de kunstenaar uit. Geïnspireerd door de vrouwen om haar heen en de vrouw die zij is geworden, gebruikt Sofie Vangor vaak het beeld van de vrouw in haar werk. De huid van de reuzin op de muren van La Boverie is die van een knielende vrouw, getekend door de vluchtige tatoeage die haar geschiedenis maar ook haar veerkracht symboliseert. Ook al zijn ze vluchtig, ze zal de tekens in haar geheugen bewaren. De grootsheid van de geest van deze vrouw schijnt paradoxaal genoeg door in haar teruggetrokken positie. Het vilt dat als drukmedium wordt gebruikt, doet denken aan de soepele en kwetsbare huid. Dit bedrukte en getatoeëerde lichaam kan worden opgehangen, opgehangen, gevouwen of op de grond geplaatst.

Anticonformistisch, genereus, optimistisch, Sofie Vangor - met haar overlopende gigantisme - verlegt de grenzen die mensen haar proberen op te leggen, of die nu maatschappelijk of artistiek zijn. De kunstenaar probeert de kunst en haar toegankelijkheid te desacraliseren door de regels van de traditionele gravure te overschrijden en enthousiast disciplines te vermengen om symbolische, gevoelige en krachtige werken te creëren.

  
Te ontdekken op 29 januari: in gezelschap van twee andere vrouwen uit de Luikse kunstwereld deelt Sofie Vangor haar favorieten uit de tentoonstelling Rothschild Collection tijdens een gezamenlijke brunch.

Fanny Moens,  
Curator
Museum voor Schone Kunsten van Luik - La Boverie